Książka

Pierwsza część dwutomowej poetyki komiksu autorstwa najwybitniejszego polskiego znawcy jego historii.
Szyłak analizuje miejsce komiksu w kulturze, traktując go jako zjawisko literackie, ale wiążąc zarazem z ewolucją sztuk plastycznych. Pokazuje, jak komiks staje się obdarzonym własną tożsamością gatunkiem artystycznym i jak zmierza w stronę wyrafinowania formy, co - zdaniem Szyłaka - przyczyniło się w ostatnich latach do spadku popularności komiksu wśród szerokich rzesz czytelników.
Autor widzi w komiksie oryginalny instrument opisu kondycji człowieka, łączący w sobie refleksyjność formy literackiej z siłą bezpośredniego oddziaływania obrazem i formą wizualną.
Książka omawia także szczegółowo swoistość komiksu polskiego i przyczyny jego marginesowej roli w krajowej kulturze masowej.