Książka

Gra karciana „Akademia Superbohaterów” składa się z talii 30 unikalnych kart. Każda z nich zilustrowana została wizerunkiem jednego Superbohatera, czyli wybitnej postaci ze świata polskiej nauki.


Awers kart zdobią grafiki postaci, które zostały zaprojektowane w konwencji filmowego superbohatera. Postaci reprezentują supermoce, ale to przecież naukowcy! Dla nich orężem stała się ciekawość świata, upór w dążeniu do celu, pasja i ciężka praca. Na rysunkach więc przedstawieni są z właściwymi dla ich profesji atrybutami, takimi jak przyrządy astronomiczne, naczynia laboratoryjne czy różnego rodzaju wynalazki techniczne.


Na awersach kart, oprócz wizerunku naukowca, znalazły się ciekawostki i fakty z życia każdej z postaci. One będą potrzebne Ci do rozegrania partii.

Gra, do samodzielnych rozgrywek, przeznaczona jest dla dzieci od 7 roku życia, jednak nawet młodsze dzieciaki, z pomocą starszych osób, z powodzeniem mogą rozegrać partię.

Zasady gry:
Przed rozpoczęciem gry przygotuj kartkę i coś do pisania. Karty należy starannie potasować i położyć na stole w jednej stosiku rewersem do góry (tak, by uczestnicy gry nie widzieli postaci naukowców). Grę zaczyna najmłodszy uczestnik (choć można się umówić inaczej), biorąc pierwszą kartę z góry stosika. Uczestnik trzyma kartę tak, by tylko on widział narysowaną na niej postać. Na każdej karcie podane są trzy fakty z życia bohatera. Osoba, która trzyma w ręku kartę, zadaje pozostałym graczom pytanie, korzystając z jednej z tych informacji.

Np. na karcie poświęconej Ignacemu Łukasiewiczowi znajduje się informacja o tym, że był on założycielem pierwszej na świecie kopalni ropy naftowej i rafinerii. Gracz, który trzyma w ręku tę kartę, może zadać np. takie pytania:

Kto założył pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej i rafinerię?

Jak miał na nazwisko założyciel pierwszej na świecie kopalni ropy naftowej i rafinerii?

Gracze mają pełną dowolność w formułowaniu pytań, pod warunkiem, że opierają się one o informacje zawarte na kartach. Gdy jeden z graczy zadaje pytanie, pozostali muszą zgadnąć o kogo chodzi. Punkty zdobywa osoba, która pierwsza poda właściwe nazwisko naukowca. Gdy nazwisko zostaje podane po pierwszym pytaniu, osoba która je odgadła, otrzymuje 3 punkty. Gdy właściwe nazwisko padnie po drugim pytaniu, gracz który je odgadł, otrzymuje 2 punkty. Gdy potrzeba będzie trzech pytań, by podać poprawne nazwisko, gracz, otrzymuje jeden punkt. Punkty są zapisywane na kartce.

Gdy graczy jest więcej niż dwóch, można wprowadzić dodatkową regułę. Gracz, który podał niewłaściwe nazwisko, traci prawo do dalszego odgadywania na całą kolejkę. Po poprawnym odgadnięciu nazwiska naukowca, ten, który tego dokonał, otrzymuje kartę (kładzie ją przed sobą awersem do góry), a kartę z góry stosika bierze kolejny gracz, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Gdy nikt nie odgadnie nazwiska naukowca, karta wraca na sam dół stosika
zakrytych kart, a kartę z góry stosika bierze kolejny gracz.

Rolą gracza jest zadanie pytania w oparciu o jeden z trzech przytoczonych na karcie faktów. To osoba, która trzyma kartę decyduje w jakiej kolejności zadaje pytania, choć w jej interesie jest to, by inni gracze zdobyli jak najmniej punktów. Intuicja podpowiada, że lepiej zacząć od pytania najtrudniejszego.


Gra jest zakończona, gdy na środku stołu nie ma już kart. Wtedy następuje podliczenie punktów. Do punktów, które każdy z graczy zdobył w czasie gry, dodaje się po jednym punkcie za każdą zdobytą w czasie gdy kartę. Wygrywa gracz, który zbierze najwięcej punktów.