baner

Komiks

Moje rozstania z Laurą Dean

Moje rozstania z Laurą Dean

Scenariusz: Mariko Tamaki
Rysunki: Rosemary Valero-O'Connell
Publicystyka: Jacek Żuławnik
Wydanie: I
Data wydania: 18 Sierpień 2022
Druk: kolor
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Format: 152x216 mm
Stron: 290
Cena: 89,90 zł
Wydawnictwo: Kultura Gniewu
ISBN: 978-83-67360-08-1
ZAPOWIEDŹ
WASZA OCENA
Brak głosów...
„Moje rozstania z Laurą Dean” to słodko-gorzka opowieść o nastoletniej miłości napisana przez Mariko Tamaki („Pewnego lata”) i narysowana przez niezwykle utalentowaną Rosemary Valero-O'Connell.

Najpopularniejsza dziewczyna w liceum, czarująca i pewna siebie Laura Dean to wymarzona sympatia Freddy Riley. Nastolatki tworzą burzliwy związek, dla którego Freddy potrafi wiele poświęcić, a jednak nigdy nie czuje się w nim do końca szczęśliwa i bezpieczna.

Gdy ich relacja wymyka się coraz bardziej spod kontroli, Freddy musi się zastanowić, czy rola porzuconej dziewczyny, która zawsze wybacza, na pewno jej odpowiada. I czy przy okazji nie traci czegoś o wiele ważniejszego.

Przerwanie błędnego kręgu rozstań to zadanie, z którym Freddy postanowi się w końcu zmierzyć. Jednak nie okażą się w tym zbyt pomocni ani zachwyceni Laurą dorośli, ani zniecierpliwieni nią szkolni przyjaciele. Freddy będzie musiała zrozumieć sama, dlaczego Laura Dean wciąż do niej wraca.

W swojej powieści graficznej Tamaki i Valero-O'Connell stawiają pytanie: co się stanie, gdy postanowimy porzucić toksyczne związki, których pożądamy, i wejść w te zdrowe, których potrzebujemy.

One of FORBES Best Graphic Novels of 2019
On BCCB 2019 Blue Ribbons List
One of NPR's Best Books of 2019
Booklist 2019 Editors' Choice
One of Bitch Media’s Best Queer YA Novels of 2019

„Pełna czułości opowieść Tamaki i Valero-O'Connell buzuje prawdziwymi, szczerymi emocjami, które przemówią do każdego, kto próbuje zrozumieć, czym jest miłość” – The New York Times

„Tamaki jest najlepsza, gdy pisze historie o młodych kobietach odkrywających swoją siłę w czasach kryzysu” – A.V. Club

„Idealna lektura dla fanów i fanek historii o nastoletniej miłości i zmaganiach z ustaleniem jej znaczenia. Jest to dokładnie taki rodzaj opowieści, jakiego wiele nastolatek i nastolatków potrzebuje, by poczuć się trochę mniej samotnie” – Paste

„Znakomita powieść graficzna, która w delikatny, ale i bardzo przekonujący, sposób dotyka tematów znęcania się, homofobii i toksycznych związków” – Booklist

„Ta eksploracja toksycznych związków i relacji wśród będących u progu dorosłości nastolatków jest ostra i olśniewająca” – Publisher's Weekly

„Tamaki bada niuanse zarówno romantycznych, jak i platonicznych związków z czułością i szczerością. Inicjacyjna opowieść, która sprawi, że twoje serce będzie bolało i wznosiło się jednocześnie” – Kirkus

„Chwytająca za serce i jednocześnie bardzo zabawna!” – Horn Book

„Tamaki i Valero-O'Connell opowiadają o związkach – starych, nowych, szkodliwych i uzdrawiających – i o tym, co się dzieje, kiedy uczysz się przez nie przechodzić” – School Library Journal

„Dzięki połączeniu prawdziwego, gorącego romansu z historią o poszukiwaniu tożsamości i przyjaźni ta oszałamiająca wizualnie powieść graficzna trafi do bardzo różnych czytelników” – VOYA

Galerie

Moje rozstania z Laurą Dean Moje rozstania z Laurą Dean Moje rozstania z Laurą Dean Moje rozstania z Laurą Dean Moje rozstania z Laurą Dean Moje rozstania z Laurą Dean Moje rozstania z Laurą Dean Moje rozstania z Laurą Dean Moje rozstania z Laurą Dean

Komentarze

Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

wkp -

MIŁOŚĆ I ROZSTANIA



I wrote her off for the tenth time today

And practiced all the things I would say

But she came over I lost my nerve

I took her back and made her dessert



Now I know I'm being used

That's okay man 'cause I like the abuse

Now I know she's playing with me

That's okay 'cause I've got no self-esteem

- The Offspring



Mariko Tamaki wraca z nowym komiksem. Nowym komiksem o młodości, o dziewczynach, o dojrzewaniu. I miłości. I z czułością opowiada o ich życiu, uczuciach i codzienności, pełnej relacji międzyludzkich, nie zawsze tych pozytywnych i… rozstań.



Laura Dean jest nastolatką. I to nastolatką popularną, urzekającą, pewną siebie. Dziewczyną, jaką chciałoby wielu i wielu chciałoby nią być. Freddy Riley jest inna, jest jej przeciwieństwem, ale obie wydają się dobrze uzupełniać. Jednak związek, jaki zrodził się między nimi, nie jest spełnieniem marzeń. Związek, który co chwila kończy się i zaczyna na nowo. Freddy walczy, miota się, poświęca, ale ciągle jej czegoś brakuje i wciąż i wciąż uczucie to się pogłębia. Nieszczęśliwa, niepewna sytuacji dziewczyna będzie musiała zrozumieć wszystko i… Właśnie, czy będzie w stanie podjąć jakąkolwiek decyzję?



Mariko Tamaki to obecnie jedna z najciekawszych scenarzystek w branży. Najciekawszych nie zawsze znaczy najlepszych, ale akurat Tamaki zalicza się też do tych najlepszych. Właśnie dzięki komiksom takim, jak ten. Zresztą nie tylko w tego typu bardziej niezależnych projektach radzi sobie znakomicie, bo przecież choćby w „DC powieść graficzna 13+” też pokazała, na co ją stać. Może nieco gorzej wypadła w superhero pokroju „Batmana”, ale jak widać po jej pracach, nie są to raczej klimaty, jakie czuje. Bo czuje właśnie historie, które, co tu dużo mówić, odbiera się emocjami, czyta bardziej sercem, niż umysłem i, nomen omen, odczuwa.



Były już dzieła opowiadające nam o miłości przez pryzmat choćby jednego tylko dnia z każdego kolejnego roku życia bohaterów. Były już historie o miłości mówiące nam za pomocą wciąż na nowo przywracanego uczucia u osoby z problemami z pamięcią. A ta opowiada nam o romantycznej relacji dwojga ludzi poprzez rozstania. Właściwie więcej w tym wszystkim takiej obyczajowości, codziennego życia nastolatek, niż choćby klasycznego romansu, choć bynajmniej strona uczuciowa opowieści na tym nie cierpi. Wszystko po prostu zyskuje szerszy kontekst i postacie na kilku planach, rozpisane całkiem ciekawie, ze swoimi problemami, jakże ważkimi przecież, uczuciami, żywotami.



Ten komiks, powieść graficzna właściwie, tętni życiem. Dzieje się tu stosunkowo niewiele i wiele zarazem. To opowieść o młodości, o dorastaniu, dojrzewaniu, o tych czasach, kiedy emocje były najsilniejsze, wszystko odczuwało się do żywego, wszystkiego się próbowało, odkrywało dopiero i nowe rzeczy, i nasze reakcje na nie. Odnajdywaniu własnego miejsca, ale i szacunku do siebie. Walki o to, co dla nas ważne i szukaniu prawdziwości w tym wszystkim. W tej snutej niespiesznie opowieści, jak w innym dziele autorki, wyśmienitym „Pewnego lata”, towarzyszymy bohaterom w ich życiu, na początku obserwujemy to wszystko, by z czasem stać się jego elementem i pozwolić emocjom, by udzieliły się i nam.



Graficznie rzecz z miejsca kojarzy się z albumem „Załoga promienia” Tillie Walden. Pod pewnymi względami tematycznie zresztą też. Na obu tych polach wypada jednak lepiej, niż „Załoga”. Więcej tu uroku i prawdziwości, więcej uniwersalności i siły, bo przecież rzecz traktuje o problemach, o trudnych, toksycznych związkach i to mnie kupuje. W skrócie, kolejny dobry komiks, wróć, kolejna dobra powieść graficzna od Mariko Tamaki. I to tyle w temacie.



We make plans to go out at night

I wait 'til 2 then I turn out the light

This rejection's got me so low

If she keeps it up I just might tell her so

Oh yeah, yeah oh yeah, yeah

Oh yeah, yeah oh yeah, yeah

When she's saying, oh that she wants only me

Then I wonder why she sleeps with my friends



When she's saying, oh that I'm like a disease

Then I wonder how much more I can spend

Well I guess I should stick up for myself

But I really think it's better this way

The more you suffer

The more it shows you really care, right? Yeah

- The Offspring