baner

NEWS

- Zapowiedzi

Finał projektu: Tworzymy razem komiks historyczny Dziewczęta z KL Ravensbrück


12 grudnia podczas spotkania w Liceum Ogólnokształcącym im. Emiliana Konopczyńskiego (ul. Konopczyńskiego 4) wieńczącego projekt "Tworzymy razem komiks historyczny Dziewczęta z KL Ravensbrück" odbędzie się oficjalna premiera komiksu "Siła i Nadzieja: Dziewczęta z Ravensbrück".
Projekt skierowany był przede wszystkim do licealistów.
Miał na celu zainteresowanie młodzieży historią obozu Ravensbruck.
Ci którzy zgłosili się do projektu mieli za zadanie przedstawić wspomnienia byłych więźniarek w formie komiksu. Tworzenie komiksu było pretekstem do tego aby uczniowie lepiej poznali historię obozu, a przede wszystkim kobiet które tam trafiły. Na pierwszych warsztatach uczniowie zapoznali się, z historią KL Ravensbruck i wspomnieniami byłych więźniarek.
Na kolejnych przedstawiliśmy im historię komiksu, a przede wszystkim chcieliśmy pokazać komiks jako formę sztuki, środek wyrazu, sposób opowiadania historii. Wyjaśnić jak powstaje, poczynając od scenariusza, a na rysunkach kończąc.
Zadaniem uczniów było wybrać spośród wspomnień byłych więźniarek najbardziej interesujące ich epizody i na ich podstawie przygotować scenariusz do komiksu. W efekcie powstały trzy historie mające miejsce w obozie podczas drugiej wojny, dla których puentą i spoiwem była czwarta scena, dziejąca się w dniu dzisiejszym. Każdy epizod został narysowany przez inną autorkę.
Premiera powstałego podczas warsztatów albumu, odbędzie się podczas spotkania wieńczącego projekt, które odbędzie się 12 grudnia w Liceum Ogólnokształcące im. Emiliana Konopczyńskiego, ul. Konopczyńskiego 4.

Egzemplarz do recenzji można będzie otrzymać podczas spotkania. Ilość egzemplarzy recenzenckich ograniczona.

Relacje z warsztatów oraz szczegółowe informacje tutaj:
ravensbruckpl.blogspot.com
Oficjalna strona: ravensbruck.pl



Siła i Nadzieja: Dziewczęta z Ravensbrück

Siła i Nadzieja: Dziewczęta z RavensbrückWydanie: I
Data wydania: 12 Grudzień 2015
Wydawnictwo: Fundacja na Rzecz Kobiet JA KOBIETA
Nadzór nad pracami licealistów: Nikodem Cabała, Luca Montagliani


Komiks nie przeznaczony do sprzedaży. Rozdysponowany będzie wśród uczestników i ludzi związanych z projektem.




Biuro Edukacji m.st. Warszawa współfinansuje projekt „Tworzymy razem komiks historyczny Dziewczęta z KL Ravensbrück”, w którym młodzież warszawskich liceów po cyklu warsztatów i spotkań z byłymi więźniarkami niemieckiego, nazistowskiego obozu koncentracyjnego Ravensbrück stworzy komiks opowiadający ich historię. Partnerem w projekcie jest Liceum Ogólnokształcące im. Konopczyńskiego, uczestniczy też młodzież z Liceum Ogólnokształcącego im. Lajosa Kossutha z Ursynowa



Fundacja na Rzecz Kobiet JA KOBIETA jako grupa nieformalna działa od 1995 r. , w roku 2003 r. została zarejestrowana w KRS i formalnie działa na rzecz aktywności i rozwoju osobowego kobiet, umacnianie własnej godności i poczucia wartości, podnoszenie świadomości – promowanie wartości, zasad i praktyk podkreślających równość w społeczeństwie. Od marca 2005 r. do czerwca 2011 r. była Koordynatorem FORUM50+ Seniorzy XXI wieku !, nieformalnej płaszczyzny 25 organizacji pozarządowych działających z i na rzecz osób starszych w Polsce. Prowadzi portal www.kobieta50plus.pl. Zrealizowała i realizuje projekty krajowe i międzynarodowe.
Fundacja od wielu lat prowadzi również działania związane z tematyką obozu KL Ravensbrück, oraz utrzymuje stałe, bliskie kontakty z Warszawskim Klubem Ravensbrück oraz Paniami do niego należącymi. Angażuje się w organizację wyjazdów na obchody wyzwolenia obozu Ravensbrück, współpracuje z Instytutem Pamięci Narodowej przy projekcie „O tym nie można zapomnieć- – spotkania z kobietami, które przeszły piekło obozów i łagrów”. Kilkakrotnie współorganizowała konferencję na Zamku Królewskim "Odzyskać z niepamięci", poświęconą obchodom wyzwolenia niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Ravensbrück oraz uczestniczyła w pracach nad uchwaleniem ustawy o dniu pamięci tegoż obozu. 30 marca 2011 r. Senat RP podjął Uchwałę o ustanowienie kwietnia miesiącem pamięci o ofiarach niemieckiego, nazistowskiego obozu koncentracyjnego Ravensbrück. Prezeska Fundacji, Hanna Nowakowska od 2015 r. jest polskim przedstawicielem w Międzynarodowym Komitecie Ravensbrück.
W roku 2010 r. JA KOBIETA wydała autorską publikację „Odzyskać z niepamięci” ze wspomnieniami byłych więźniarek obozu. Wtedy też z inicjatywy Fundacji powstały portrety fotograficzne autorstwa Moniki Bajkowskiej, które jako osobna wystawa pokazywane były przy różnych okazjach m.in. na Zamku Królewskim w Warszawie, w Przystanku Historia w IPN-ie, W najmniejszym Muzeum Świata, w Muzeum „Pod Zegarem” w Lublinie i na Pawiaku w Warszawie.
JA KOBIETA realizuje również projekty mające na celu upamiętnienie ofiar obozu, poprzez edukacyjne działania z młodzieżą. W 2012 r. realizowała projekt teatralny którego rezultatem było czytanie performatywne „Pamięć praktyczna” wystawione w Instytucie Teatralnym, w 2013 r. prowadziła projekt „Spotkania międzypokoleniowe Mural - KZ Ravensbrück”, w ramach którego powstał mural o tematyce Ravensbrück na budynku LXIII liceum im. Lajosa Kossutha na warszawskim Ursynowie.
Fundacja od 2012 r., prowadzi również bloga dotyczącego tematyki i wydarzeń związanych z Ravensbrück.


Międzynarodowa Akademia Komiksu (MAK), czyli pierwsza w Polsce profesjonalna szkoła komiksu przygotowana zarówno z myślą o dorosłych jak i o dzieciach. Wykładowcy szkoły traktują komiks jako formę sztuki, komunikacji, ekspresji, na równi z kinem, teatrem, muzyką i literaturą. Pomagają w zdobywaniu wiedzy i doświadczenia, by umożliwiać każdemu swój indywidualny, twórczy rozwój. Pragną możliwie jak najlepiej przygotować każdego studenta do odnalezienia się w roli autora, rysownika, twórcy komiksu. prowadzi wiele kursów i warsztatów twórczych zapewniających podstawową wiedzę potrzebną do przygotowania własnego komiksu, ale również regularne dwuletnie szkolenia mające pozwolić młodemu autorowi na samodzielny debiut na rynku oraz dać mu możliwość zaprezentowania się wydawcy. Kurs i warsztaty prowadzi Luca Montagliani (Laca de la Vega), z którego to inicjatywy powstał MAK. Jest to włoski autor, scenarzysta i rysownik, jak również nauczyciel rysunku. Współzałożyciel i wykładowca działającej we Włoszech szkole komiksu. Działa w ramach stowarzyszenia i wydawnictwa ANNEXIA, poza wykładaniem, prowadził on wiele podobnych kursów i warsztatów we Włoszech, na przykład podczas festiwalu Lucca Comics, oraz szkołach o profilu artystycznym. Wspierają go Joanna Tarnawska i Nikodem Cabała; rysownik, ilustrator, kolorysta. Od lat zajmujący się komiksem i ilustracją. Od 2004 roku, współpracuje z "Nową Fantastyką" jako ilustrator. Znany głównie z serii "BiOCOSMOSIS".



Obóz koncentracyjny Ravensbrück
Kobiecy obóz koncentracyjny (Frauenkonzentrationlager) Ravensbruck, założony został w marcu 1939 roku w Meklemburgii 80 kilometrów na północny – zachód od Berlina. Był to pierwszy i jedyny kobiecy (funkcję jedynego kobiecego obozu pełnił do marca 1942 r., kiedy to w obozie Auschwitz utworzono oddział kobiecy) obóz koncentracyjny Do jego budowy od stycznia 1939 roku wykorzystano 500 więźniów z oddalonego o 45 kilometrów obozu Sachsenhausen. Od 1941 roku obóz był systematycznie powiększany, osiągając rozmiary trzykrotnie większe niż na początku. Dobudowano także część męska oraz stworzono sieć podobozów z licznymi fabrykami i warsztatami, w których zatrudniane były więźniarki.
Nadzór nad więźniarkami sprawowały kobiety, gdyż obóz w Ravensbruck był ośrodkiem szkoleniowym dla dozorczyń z SS. Po pobycie w Ravensbruck trafiały one do innych obozów tworzą kadrę nadzorująca w oddziałach kobiecych, Auschwitz – Birkenau, Majdanka oraz tworzącej się sieci podobozów. Ravensbruck był także obozem wzorcowym. Na jego przykładzie tworzono późniejsze oddziały kobiece w innych obozach koncentracyjnych.
Przez obóz w Ravensbruck przeszło około 120 tysięcy kobiet i dzieci oraz około 20 tysięcy mężczyzn. Według najnowszych badań zamordowanych zostało około 30 tysięcy (wcześniejsze dane mówiły o liczbie od 70 do 90 tysięcy zamordowanych). Więźniarkami były kobiety z 27 narodowości. Największa grupę blisko 40 tysięczna stanowiły Polski. Przez administrację SS obóz traktowany był jako miejsce wyniszczenia polskiej kobiecej inteligencji. Pierwsze Polki trafiły do obozu 23 września 1939 roku. Były to działaczki polonijne z Niemiec. W listopadzie do obozu przybył pierwszy transport Polek z okupowanej Polski. Aresztowane kobiety określane były jako „fanatyczki polskości”. Polki stanowiły także większość tych więźniarek, na których dokonywano eksperymentów. W miesiącach sierpień i wrzesień 1944 roku do obozu trafiły Polki z Warszawy.
Od lutego 1941 roku w Ravensbrück wykonywano egzekucje (do końca 1942 roku niemal wyłącznie na Polkach). Później zdarzały się egzekucje Rosjanek i Francuzek. Jednak grupowe egzekucje wykonywano jedynie na Polkach. Początkowo kobiety były rozstrzeliwane w lesie okalającym obóz, później w szczelinie muru w pobliżu krematorium. Szczególnym echem obiła się egzekucja więźniarek wykorzystywanych wcześniej do eksperymentów medycznych. Ostatnia egzekucja odbyła się 5 stycznia 1945 roku. Krematorium w obozie powstało 29 kwietnia 1943 roku, w lecie 1944 roku zbudowano również komorę gazową. Krematorium i komora gazowa działały nieprzerwanie do końca istnienia obozu. W listopadzie 1941 roku oraz w styczniu 1942 roku w ramach specjalnej akcji wyselekcjonowano z Ravensbrück 1600 kobiet, które zostały wysłane do specjalnych ośrodków eutanazyjnych w Beernburgu – Salle oraz Hartheim, gdzie zostały zamordowane w komorach gazowych.
Obóz koncentracyjny w Ravensbrück to także miejsce okryte złą sławą eksperymentów medycznych. Doświadczenia na więźniarkach obejmowały próby leczenia duru plamistego, skuteczności działania sulfonamidów, eksperymenty związane ze zrastaniem się złamanych kości. Doświadczenia były bardzo brutalne, wykonywane wielokrotnie na tych samych więźniarkach. Wykonywano także eksperymenty mięśniowe i nerwowe, głównie na użytek chirurgii plastycznej. Szczególnymi eksperymentami na kobietach w Ravensbrück były te związane ze sterylizacja i płodnością. Większość więźniarek dotkniętych eksperymentami została zamordowana.
Od sierpnia 1944 roku rozpoczęła się w obozie akcja zacierania śladów zbrodniczej działalności. Polegała ona przede wszystkim na mordowaniu świadków. Chore i niezdolne do pracy kobiety wysyłano na śmierć do komory gazowej. W marcu 1945 roku rozpoczęto niszczenie dokumentacji obozowej. Usiłowano zatrzeć również fakty związane z wykorzystywaniem kobiet do niewolniczej pracy przez niemieckie firmy. W tym czasie prowadzono także negocjacje ze Szwedzkim Czerwonym Krzyżem w sprawie udzielenia pomocy pozostałym więźniarkom. Odbywały się one przede wszystkim za pośrednictwem hrabiego Franciszka Bernadotte. Na skutek tych rozmów z początkiem kwietnia 1945 roku wywieziono do Szwecji i Danii z obozu około 8000 tysięcy więźniarek. Pozostałe 20 tysięcy więźniarek w ostatnich dniach wojny brało udział w marszach ewakuacyjnych na zachód nazywanych marszami śmierci. Obóz został wyzwolony 30 kwietnia przez wojska radzieckie. Znajdowało się w nim jeszcze około 2 tysięcy więźniarek.
Okres powojenny
Od chwili wyzwolenia aż do roku 1977 a nawet 1994 duża część obozu była wykorzystywana przez Armię Czerwoną jako koszary. Wokół terenu obozu założono trzy cmentarze, na których pochowano ofiary obozu. W roku 1950 przeprowadzono ich ekshumację i wraz z prochami znalezionymi przy krematorium przeniesiono do masowego grobu na terenie obecnego muzeum.
Staraniem grupy byłych więźniarek już od 1948 w obrębie dawnego krematorium odbywały się uroczystości upamiętniające. W 1959 r. uruchomiono Narodowe Miejsce Przestrogi i Pamięci Ravensbruck obejmujące wybrzeże jeziora Schwedtsee. W utworzonym muzeum gromadzono pamiątki, dokumenty i rysunki przekazywane przez byłe więźniarki. Na początku lat 80. stworzono tzw. wystawę narodów – 17 odrębnych wystaw narodowych. Od1984 r. głównym elementem miejsca pamięci było Muzeum Antyfaszystowskiego Ruchu Oporu.
Sytuacja obecna i miejsce pamięci
Miejsce Przestrogi i Pamięci Ravensbrück wraz z Sachsenhausen oraz Muzeum Marszu Śmierci w Below są od 1993 r. administrowane i prowadzone przez Fundację Brandenburskie Miejsca Pamięci. Fundacja ta jest finansowana po połowie przez władze federalne i kraj związkowy Brandenburgia.
W 2013 r. otwarto największą wystawę stałą w budynku dawnej komendantury „Kobiecy obóz koncentracyjny Ravensbruck – historia i Pamięć” obszernie pokazującą historię obozu kobiecego, męskiego i licznych podobozów. Wystawa prezentuje sylwetki więźniarek wszystkich narodowości obecnych w obozie w tym także kilku Polek. Mimo iż statystycznie Polki stanowiły blisko 1/3 wszystkich więźniów obozu, to jednak na wystawie tej stanowią one jedną z wielu nacji, a więcej polskich śladów w tym miejscu pamięci znajduje się poza wystawą główną. Jest wśród nich tablica poświęcona pamięci 40.000 Polek ufundowana przez więźniarki z Polski w 1997 r., jedna z cel więziennych w tzw. Zellenbau to symboliczna wystawa polska, a na murze obozowym nad brzegiem Jeziora Schwedt Polska jest wymieniona jako jeden z krajów, z którego pochodziły ofiary.



[Ystad za informacją prasową]

Tagi

Ravensbruck


Komentarze

-Jeszcze nie ma komentarzy-