Komiks

„Taltosz” to spisany / wyklejony z ekshibicjonistyczną szczerością fabularyzowany esej, najeżony wyrazistymi wizualnymi metaforami i autotematycznymi dygresjami.

Figurą centralną jest tu pisarz poszukujący natchnienia – jak się okazuje, świeżo upieczony ojciec dziecka, wkrótce mającego przyjść na świat. Nie mogąc się odnaleźć w wyznaczonej mu życiowej roli, bohater zanurza się w żywioł podświadomości, a przewodnikiem w tej psychodelicznej podróży jest Taltosz, groteskowy szaman, nieustannie wiodący narratora na manowce.

Ta współczesna legenda – zawieszona między literaturą, komiksem, performensem a filmem – budzi skojarzenia z epoką dzieciństwa, gdy modele „dorosłego” świata układane są z zabawek i przedmiotów znalezionych. W podobny sposób działa również Shuty, który – nie przestając się bawić – formuje kolaż cywilizacyjnych odpadów w mapę „pola wewnętrznej bitwy”.

[Jakub Woynarowski]


Od strony formalnej "Baton III Taltosz" to fotostory, a nie komiks.