Aleja Komiksu

Chciałem tylko przedstawić swoją opinię dotyczącą rysowników ilustrujących opowiadania i publicystykę w MF (w tym przypadku #9, ale nie wykluczam, że dyskusja rozwinie się wraz z kolejnymi numerami).

Na początek gratulacje - Cabała całkiem udanie zilustrował opowiadanie Żaka. Bardzo podobały mi się ilustracje Chochowskiego (zwłaszcza do "Zatoki Szkieletów", choć i reszta trzymała poziom). Brodnicki pomógł tworzyć klimat w "W cieniu" Gacka, ale widać jakieś chroniczne wręcz problemy przy rysowaniu dłoni (ludzkich zwłaszcza ).

Natomiast natychmiast i jak najszybciej do odstrzału należy zgłosić niejakiego Zygmunta Similaka, którego potworne, a wręcz koszmarne bazgroły obrzydziły mi lekturę dwóch porządnych opowiadań. Za takie gnioty człowiek powinien zostać wybatożony mokrym śledziem po oczodołach. Ni mniej, ni więcej.

Mam nadzieję, że nikogo nie uraziłem Taka tylko subiektywna opinia.

Zygmunt Similak, to jeden z najlepszych polskich rysowników i cieszę się, że mogę z nim współpracować. Ma swój styl rysowania i sposób ilustrowania, bez którego nie wyobrażam sobie strony graficznej "MF".

Ilustracje do mojego opowiadania ("odmiana") oceniam bdb (choć ta środkowa ciut mniej może...) - są wymowne, ekspresyjne, adekwatne do zawartości opka. Więc - brawa dla pana Chochowskiego!
Co do rysunków p. Similaka - wydaje mi się, że po prostu nie każdemu będzie pasowała taka maniera rysowania, ale (jak mówią starożytni rosjanie) "jeszcze się taki nie narodził, któryby każdemu dogodził"...

Przy okazji podam namiar ilustracji do innego z moich opowiadań, które ukazało się na portalu horror.com.pl - opko pt. "Cień":
obrazek
dla tych, którzy chcieliby przeczytać także tekst:
opowiadanie

W ilustracjach do Ciuciubabki Zygmunt Similak zastosował podejście syntetyczno-symboliczne, jak widzę. Budzą skojarzenia prawidłowe, tzn. zgodnie z intencjami auora tekstu. Nie wiem tylko, co ma oznaczać ta latająca w powietrzu krzyżówka anioła stróża z pszczółką Mają? Dużo gorzej narysowana niż reszta postaci...

Ja na ilustracje do swoich tekstów narzekać nie mogę, ale to prawda, że poziom obrazków jest różny (może wszystko rozbija się o gusta,sam nie wiem). W każdym razie dobrze, że ilustracje w ogóle się pojawiają, bo to naprawdę dodaje uroku pismu i uprzyjemnia czytanie.

Fanem p.Similaka też nie jestem, ale może są czytelnicy, którym się podoba taki stajl... Mnie najbardziej przekonują ilustracje Pawła Gierczaka...

Jeśli chodzi o ilustracje, to jest ich mniej niż w poprzednich numerach "MF", a w następnych będzie jeszcze mniej. Doszliśmy do wniosku, że jedna, góra dwie na opowiadanie wystarczy.

I rozsądnie, tak mi się wydaje - ograniczenie ilustracji może pociągnąć twórców do większego starania się o jakość ilustracji. Normalna sprawa - zdrowa konkurencja się może wywiązać i pismo na tym skorzysta (a najwięcej czytelnicy).

Ja poprę satexa - Paweł Gierczak zdecydowanie najlepszym rysownikiem w MFie jest.

Paweł Gierczak zdecydowanie najlepszym rysownikiem w MFie jest.

Paweł rozkręca się coraz bardziej. Obecnie współtworzy pismo komiksowe "B5", a także udziela się w Internecie z komiksem o Karatece. Niebawem ma ukazać się jego drugi album komiksowy.
W następnym numerze "MF" będzie jego komiks do mojego scenariusza, pt. "Powrót taty".

NIe zgodzę się z Rhegedem. Dla mnie the best jest Cabała - poza wszelką konkurencją.

Cabała i Gierczak to dwie różne strony sztuki rysowniczej. Cabała stawia na szczegół, przedstawia z żelazną konsekwencją i dokładnością wszystko. Przy tym ma lekką kreskę, nieco jajcarską - mi ona czasem pasuje, czasem nie. Np. w komiksie Cabały w NF mi to przeszkadzało. Gierczak zaś to abstrakcjonista. Nie ma u niego szczegółów, jest zamazany, "pyłowy" krajobraz na plnaszy i tylko zarysowane ważniejsze rzeczy, lekko nakreślone, bardzo mętnie i duszno. Taka kreska mnie naprawdę kręci! Dekadencka!

Ja chcę Pawła na ilustrację trzeciego Sonetu! Robert? Da się zrobić?

Ja chcę Pawła na ilustrację trzeciego Sonetu! Robert? Da się zrobić?

Raczej nie.
Publicystykę ilustrują wyłącznie rysunki satyryczne (wyjątek to rysunki J. Bułakowskiego do tekstów A.Marzec) lub okładki (fragmenty komiksów) omawianych dzieł.

Jedna-dwie ilustracje na jedno opowiadanie będzie dość. Dla mnie ilustracje to największa wizualna wada MF. Jeśli będzie ich mnie, to, jak pisze Rheged, może wzrośnie jakość.

Poza tym jeśli ilustracji jest za dużo to mogą zbyt wiele zdradzić na temat treści opowiadania... Nie pamiętam konkretnego przykładu, ale z czymś takim już w MF się spotkałem.

Właściwie ilustracje są bo poprostu są a niektórym mogą pomóc wyobrazić sobie jakąś sytuacje ważniejszą w opowiadaniu więc tak strasznie dużo ich być nie musi

To nie tak. Ilustracje nie są dlatego, bo są, ale dlatego, że profil MFu od początku był nieco inny niż dotychczasowych pism z branży fantastycznej. Miałt o być pół komiksowy pół literacki periodyk. Stopniowo wypierana była tematyka komiksowa z łam na prośby czytelników. Jakoś tak chyba mamy, że wolimy treści literackie, niż komiksowe. Mi natomiast komiks nigdy w MFu nie przeszkadzał (drażnił mnie za to w NF). Jednak gdy komiks zaczęto ograniczać, to trzeba być konsekwentnym - ograniczyć ilustracje. Żeby proporcje były zachowane.

Miałt o być pół komiksowy pół literacki periodyk. Stopniowo wypierana była tematyka komiksowa z łam na prośby czytelników.

To nie do końca tak.
Szczególnie mocnych nacisków ze strony czytelników na zmniejszenie objętości "Strefy komiksu" nie było. Mało tego, duża część uznała, że komiks jest integralną częścią "MF" i bez niego nie wyobrażają sobie pisma (oczywiście były i nadal się trafiają jakieś wściekłe ataki pierwotnych wspólnot forumowych, ale ich oceny, jako skrajne, są przez nas ignorowane).

Ograniczenie objętości komiksu wynika raczej z uznania faktu, że "MF" jest przede wszystkim pismem literackim, zaś komiks jest w nim tylko dodatkiem. Dlatego przywróciliśmy właściwe pismu literackiemu proporcje.

Ilustracje Chochołowskiego do "Zatoki..." uważam za co najmniej dobre, wyjątkowo trafiły w historię. Cabała - też na poziomie. A osobiście wyróżniłbym Gierczaka. Bardziej malarskie, niż "ilustracyjne", a co ciekawe, dzięki temu do wybranych tekstów pasują jak ulał.

Co mi się podoba w MFie to bardzo klimaciarskie mini ilustracje umieszczane wzdłuż górnych krawędzi stron, często świetnie wprowadzające w klimat opowiadań. Żeby było już całkiem mniamniuśnie proponowałbym tylko stworzenie nowych, tak by był większy wybór i możliwość lepszego "dopasowywania" tych mini ilustracji do poszczegółnych tekstów.
Spośród wszystkich ilustracji jakie znalazły się "dziesiątce" zdecydowanie najbardziej podoba mi się grafa Jacka Brodnickiego do "Hipopotama", w przemyślany sposób nawiązująca do treści opowiadania. Zresztą pozostałe ilustracje w tym numerze MFa też trzymają wysoki poziom (może poza paskudną "muchą" w skądinąd całkiem niezłym tekście "Śpij, Zazachmatriasie, śpij!").

a jak to jest z delegowaniem rysowników?
Odgórnie jakoś, twardą ręką, 'Ty maziasz to, a Ty kredkuj tamto!' ?
Czy może rysownicy zgłaszają swoje preferencje i ewentualnie jak są grzeczni i nie jedzą kredek to dostają co chcą?
Hm?

Mnie osobiście oczarowuje Gierczak.
Gość jest naprawdę, naprawdę nieprzeciętny.