Recenzja

Inna

Karol Sus recenzuje Wąż wodny

2017 rok przyniósł aż cztery komiksy Tony’ego Sandovala, amerykańskiego autora pochodzącego z Meksyku. Wśród tytułów tych znajduje się jedna krótka opowieść (zawartą w zbiorze „Praga Gada #3: O międzywojniu”), jedna nowość („Niewidzialne echa”) i dwa wznowienia (dokończone w polskiej edycji po latach „Nokturno” oraz „Wąż wodny”). Sporo, choć patrząc na lata poprzednie, aż taka reprezentacja artysty wcale nie powinna dziwić. Sandoval jest po prostu u nas szczególnie lubiany, co, patrząc na jego komiksy, także nie powinno wzbudzać żadnych podejrzeń.

„Wąż wodny” po raz pierwszy ukazał się w Polsce raptem trzy lata temu, w kwietniu 2014 roku. Jedyną różnicą pomiędzy obydwoma wydaniami jest okładka. Zarówno liczba stron, format i oprawa nie uległy zmianie. Tak szybka decyzja o ponownym wydaniu tego komiksu przez warszawską oficynę Timof Comics także świadczyć może o dużym gronie wiernych fanów autora w naszym kraju.

Główną bohaterką komiksu jest nastoletnia dziewczyna Mila, która pewnego dnia podczas morskiej kąpieli spotyka rówieśniczkę Agnieszkę. Obie dziewczynki szybko się zaprzyjaźniają. Z czasem natomiast przyjaźń zaczyna przeradzać się w głębsze uczucie. I to nawet pomimo zdecydowanie chaotycznej natury Agnieszki, która chadza, niczym kot, sobie tylko znanymi ścieżkami. Fascynacja Mili powoli zaczyna przeradzać się tym samym w obsesję, silną więź, z którą nastolatka nie do końca potrafi sobie poradzić. Tymczasem na światło dzienne wychodzą dość makabryczne fakty z życia Agnieszki.

W „Wężu wodnym”, podobnie jak i innych dziełach Sandovala, autor buduje świat rzeczywisty, w którym przeplatają się liczne motywy fantastyczne. Bohaterki będą więc podróżować na granicy snu i jawy, gdzie spotykają liczne postaci ze świata sennych marzeń. Kolejnym ulubionym motywem autora „Węża wodnego” jest odmienność. Bohaterowie z komiksów Sandovala to jednostki wyobcowane, samotne, ale jednocześnie szukające zrozumienia. Przefiltrowani przez wrażliwość twórcy postaci wzbudzają tym samym w czytelniku dużo sympatii pomieszanej z współczuciem. Komiksy Sandovala stają się zatem doskonałym materiałem szczególnie dla starszej młodzieży szukającej własnej tożsamości, choć oczywiście „Wąż wodny”, „Nokturno” czy „Niewidzialne echa” mogą z powodzeniem stać się ulubioną lekturą także dorosłego odbiorcy.

Dzieje się tak także za sprawą cudownej warstwy graficznej. Delikatne, ulotne kadry malowane akwarelą wyglądają przepięknie. Sandovala z konsekwencją umieszcza w realistycznie przedstawionym świecie bohaterów z przerysowanymi, zbyt dużymi głowami, co stało się już jego znakiem rozpoznawczym. Plusem jest duży format umożliwiający pełne chłonięcie malowanych kadrów, w tym tak wspaniałych obrazów jak morskie fale rozbijające się o brzeg, kolejny częsty motyw u Sandovala.

Tym samym „Wąż wodny” wpisuje się w typowy dla meksykańskiego autora nurt, który śmiało zaliczyć można do komiksowego realizmu magicznego. Przeznaczony dla starszej młodzieży komiks nie jest jedynie prostą opowieścią osadzoną w fantastycznej konwencji. Skupiając się na rozterkach wewnętrznych bohaterki, autor porusza problem wyobcowania oraz braku akceptacji środowiska, tematy jakże ważne w życiu każdego nastolatka.

Opublikowano: 2018-04-05

Wąż wodny

Scenariusz: Tony Sandoval
Rysunki: Tony Sandoval
Wydanie: I
Data wydania: Sierpień 2017
Tłumaczenie: Katarzyna Sajdakowska
Druk: kolor
Oprawa: twarda
Format: 200X270mm
Stron: 144
Cena: 79,00 zł
Wydawnictwo: Timof Comics
ISBN: 978-83-63963-35-4
Dodruk ze zmienioną okładką.

WASZA OCENA

Brak głosów...

TWOJA OCENA

Zagłosuj!