baner

Recenzja

Ostatki w czerni i bieli

Łukasz Słoński recenzuje Ostatki
7/10
Ostatki w czerni i bieli
7/10
Niewielki objętościowo, czarno-biały album stanowi zbiór krótkich historii o postaciach znanych z innych komiksów Joanna Sfara: profesorze Bellu, wampirze Fernandzie, Michelu Duffonie, inspektorze Mazocku. Większość z zebranych w tym tomie opowieści została poprzedzona krótkimi komentarzami samego autora, mówiącymi o wykorzystanych technikach graficznych, ale przede wszystkim o początkach jego kariery. Dzięki owym „przedmowom” komiksy nie wydają się chaotycznymi próbkami talentu Sfara, są świadectwem jego twórczej drogi.

Historie składające się na recenzowany zbiór stanowią zróżnicowany obraz bohaterów znanych z innych tytułów stworzonych przez Sfara. Będący na urlopie profesor Bell angażuje się w śledztwo nawiedzonego domostwa, które okazuje się bardziej złożoną sprawą. W innej Duffon próbuje rozbudzić wampirzą naturę Fernanda. Początkowo prostolinijna historyjka zaczyna nabierać tempa, w tle pojawiają się carscy żołnierze polujący na córkę Żyda Eliaou. W kolejnej przenosimy się przyszłość, w której Duffon poszukuje, ukrywającego się na tajemniczej wyspie, inspektora Mazocka. Ciekawa, surrealistyczna podróż Duffona nie zostaje zwieńczona finałem, ponieważ artysta nie skończył tego projektu. Niestety takich przypadków niedokończonych opowieści jest w „Ostatkach” kilka, a co gorsze Sfar informuje czytelników, że prezentowane fragmenty w zamierzeniu miały być kilkuset stronicowymi komiksami.

Ilustracje z „Ostatków” w pewnym sensie stanowią powrót do „Małego świata Golema”, gdzie Sfar tworzył wyłącznie za pomocą czerni i bieli. Z tego też względu większość historii składających się na ten tom przyjmuje atmosferę niesamowitości i grozy. Pozbawiona kolorów Litwa jawi się jako zimne, niebezpieczne miejsce, w którym czyhają carscy żołnierze i szaleni, złaknieni krwi niewinnych, mordercy. Także oblicza samych bohaterów wydają się bardziej zacięte i przez to początkowo nieprzystępne (w miarę rozwoju historii tracą jednak na hardości i stają się bardziej znajome i sympatyczne). Ciekawe rozwiązanie zastosowane zostało w opowieści, w której profesor Bell bada sprawę nawiedzonego domostwa. Początkowo wyraźne, mocno nakreślone tuszem, rysunki zaczynają tracić swoją wyrazistość, stając się mgliste i rozmazane. Te zróżnicowane ilustracje pokazują twórczą drogę Sfara, z czasów kiedy tworzył swoją „komiksową teczkę”.

„Ostatki”, podsumowujące pracę nad historiami z Krainy Upiorów, tak naprawdę stanowią powrót do prapoczątków Profesora Bella czy Fernanda. Dla zagorzałych fanów niewielki zbiór będzie stanowił doskonałe uzupełnienie kolekcji, natomiast dla czytelników nieznających lub dopiero zaczynających przygody z niesamowitym światem, może wydać się niezrozumiały. Zaś dla osób lubiących szkicowniki zróżnicowane „Ostatki” mogą stanowić interesujące wydawnictwo.

Opublikowano:



Ostatki

Ostatki

Scenariusz: Joann Sfar
Rysunki: Joann Sfar
Wydanie: I
Data wydania: Marzec 2016
Tłumaczenie: Katarzyna Sajdakowska, Jakub Jankowski
Druk: czarno-biały
Oprawa: twarda
Format: 220x240 mm
Stron: 112
Cena: 49,00 zł
Wydawnictwo: Timof Comics
ISBN: 978-83-63963-60-6
Komiks nr 184
WASZA OCENA
Brak głosów...
TWOJA OCENA
Zagłosuj!

Galerie

Ostatki w czerni i bieli Ostatki w czerni i bieli Ostatki w czerni i bieli

Komentarze

-Jeszcze nie ma komentarzy-