Recenzja

Szkolni hejterzy, jak sobie z nimi poradzić

Maciej Gierszewski recenzuje Rysiek i Królik #02: Pasztet z trocin

Szkolni hejterzy, jak sobie z nimi poradzić

Kolekcja albumów wydanych przez Egmont jako pokłosie konkursu imienia Janusza Christy na komiks dla dzieci na dzień dzisiejszy liczy sobie trzynaście pozycji. Przeczytałem wszystkie. Z całego tego zestawu najmniej podobała mi się pierwsza odsłona przygód Ryśka i Królika Łukasza Piotrkowicza (scenariusz) i Krzysztofa Budziejewskiego (rysunki). Jednakże z dwójką sprawa przedstawia się zupełnie inaczej. Na samym wstępie przyznaję: scenariusz komiksu bardzo mi się podobał.

Czytelnicy poprzedniej odsłony pamiętają, że główni bohaterzy - Rysiek i Królik - są szkolnymi kolegami. Chłopcy wyraźnie się miedzy sobą różnią. Rysiek często jest duszą towarzystwa i prowodyrem wielu zabaw i psot, dzięki wystrzałowym pomysłom ma wielu znajomych i przyjaciół, ale w związku z tym, że jest leniwy i szybko się nudzi ma niejakie problemy z nauczycielami, szczególnie z matematykiem. Królik jest jego przeciwieństwem: cichy, spokojny, wycofany, zdolny i oczytany, jednym słowem: kujon. W bieżącym tomie więź między nimi ewoluuje, zamienia się w przyjaźń. Scenarzysta nieźle uchwycił charakter łączących ich relacji, emocjonalnie rzecz jest bardzo wiarygodna.

„Pasztet z trocin” tym różni się od uprzedniej odsłony, że fabularnie mamy do czynienia z pełnym metrażem. Dostajemy jedną historię z kilkoma intrygującymi wątkami pobocznymi, całość jest spójna i dobrze poprowadzona. Punktem wyjścia są problemy Ryśka z matematyką. Chłopak zostaje przyłapany przez nauczyciela na niesamodzielnym poprawnym rozwiązaniu zadania domowego. Rodzice, po przymusowej wizycie w szkole, decydują, że synowi potrzebne są korepetycje (korepetytorka jest starsza i atrakcyjna). Równolegle romantyczne wynurzenia Królika dostają się w ręce jego brata, ciąg zdarzeń powoduje, że popularny młodzieżowy zespół przerabia wiersz na tekst piosenki, która staje się hiciorem. Królik robi sobie zdjęcie z zespołem i umieszcza w internecie, a to staje się źródłem wielu jego osobistych nieszczęść - nowo pozyskana pewność siebie idzie w łeb, gdy pod zdjęciem pojawiają się negatywne komentarze.

Krzysztof Budziejewski rysuje postaci obwiedzione wyraźnym konturem, dzięki temu oddzielają się one od minimalistycznego tła. Czytelnik zwraca uwagę na bohaterów ich wypowiedzi i niewerbalne kody komunikacji, mimo antropomorfizacji postaci mają oni rozbudowaną mimikę. Podczas lektury ani razu nie miałem wątpliwości, który dymek ma być czytany jako następny, poprawne ich ułożenie jest bardzo ważne w komiksach dla dzieci. Dobrze wypadają kadry i plansze, w których coś się dzieje. Choćby cała trzecia plansza, kadr szósty ze strony 15 czy siódmy z 17. Warto, aby w kolejnej części było więcej dziania się, a mniej gadających głów.

Scenarzysta precyzyjnie odwzorowuje szkolną rzeczywistość, zarówno oficjalną (lekcyjną), jak i tę mniej dostrzegalną, ale towarzysko i emocjonalnie ważniejszą, która rozgrywa się na korytarzach, schodach, boisku oraz w mediach społecznościowych. Epizody z hejterami i tym, jak sobie z nimi radzić, jest jednym z wartościowszych aspektów komiksu. Fabuła dotyka ważnych kwestii życia codziennego uczniów szkół podstawowych czy gimnazjów: koleżeństwo, przyjaźń, popularność, lojalność, nawiązywanie relacji z rówieśnikami, płcią przeciwną i starszym rodzeństwem. Powyżej już o tym wspominałem, ale chciałbym jeszcze raz podkreślić, że scenariusz jest spójny, wiarygodny i trafny.

Opublikowano: 2016-07-28

Rysiek i Królik #02: Pasztet z trocin

Scenariusz: Łukasz Piotrkowicz
Rysunki: Krzysztof Budziejewski
Kolor: Katarzyna Urbaniak
Wydanie: I
Data wydania: Maj 2016
Seria: Rysiek i Królik, Konkurs im. Janusza Christy
Druk: kolor
Oprawa: miękka
Format: 215x290 mm
Stron: 48
Cena: 24,99 zł
Wydawnictwo: Egmont
ISBN: 9788328116382

WASZA OCENA

Brak głosów...

TWOJA OCENA

Zagłosuj!