Wywiad

Sanz: Zależy mi na pobudzeniu czytelnika do refleksji

Przemysław J. Olszewski rozmawia z Salvadorem Sanzem o jego komiksie "Szkietel", twórczości artystycznej i rynku komiksowym w Argentynie.

Przemysław J. Olszewski : Na początek zapytam o to, o co inni pytają na koniec: odrywam cię na chwilę od pracy. Co teraz tworzysz?

Salvador Sanz: Rysuję nowy komiks z bohaterami "Szkieletu", będzie nazywać się "Koniec wszelkich gatunków". Jednocześnie zaczynam ilustrować kolejne opowiadanie Lovecrafta zatytułowane "Duch ciemności".

Komiks "Szkielet" jest pierwszym pełnometrażowym komiksem twojego autorstwa, jaki ukazuje się na polskim rynku. Zresztą w miesiąc po premierze w Argentynie. Czy komiks ten określiłbyś jako typowy pod względem narracji i sposobu wykonania, czy też różni się czymś od poprzednich twoich dokonań jak "Nocturno" czy "Legion"?

Myślę, że jest inny, pod względem wizualnym jest mniej wyidealizowany, raczej jest to estetyka punk, która ma stworzyć postapokaliptyczny klimat. Sama historia znacznie się różni. Początkowo "Szkielet" zrodził się jako komiks akcji z horrorem w tle, ale przekształcił się w coś znacznie bardziej złożonego. Pierwszy tom to zamknięta fabularnie prezentacja realiów, w jakich funkcjonują bohaterowie. W drugim, będę pogłębiać historie samych bohaterów, stanie się bardziej ezoteryczny i jednocześnie będzie wyraźniej ukazywać podobieństwo do innych moich prac.

W "Szkielecie" widzimy epizod z życia ostatnich wegetarian w postapokaliptycznym Buenos Aires. Czy tworząc ten komiks, chciałeś pokazać przygodową historię grupki bohaterów ściganych przez zmutowanych mięsożerców, czy też chciałeś zabrać głos w debacie wokół tematu wegetarianizmu, przewrotnie nawoływać do ekologicznego stylu życia i etycznego traktowania zwierząt? A może nadinterpretuję?

To komiks fantastyczny. Starałem się stworzyć oryginalną opowieść, ale temat wegetarianizmu jest w dzisiejszych czasach bardzo ważny i chciałbym, aby ludzie myśleli o tym. Zależy mi na pobudzeniu czytelnika do refleksji.

Jesteś wegetarianinem?

Nie, nie jestem.

Twoje komiksy często zawierają odważne sceny, np. metamorfoz i mutacji ludzkiego ciała, przeistaczania się jednych istot w inne. Przypominają mi czasami prace Gigera? Skąd czerpiesz inspiracje do kreowania swoich mrocznych światów?

Czytałem dużo komiksów europejskich, argentyńskich, interesowałem się również mangą, ale to muzyka i kino są moimi głównymi źródłami inspiracji. Giger? Owszem, wywarł na mnie ogromny wpływ! Również bardzo mi się podoba styl polskiego malarza, Beksińskiego.

Jak mi się zdaje dokonałem właściwego wyboru, zlecając ci narysowanie epizodu "Dziupla" do antologii "Praga Gada. O pokoju". Pamiętam, że zaraz po przesłaniu rysunków nie byłem zadowolony z wyglądu postaci szatana. Teraz po ponad roku od wydania tej publikacji nie zamieniłbym go na żadnego innego. Jak wspominasz pracę nad tym szortem? Coś sprawiło ci trudność, poza moim grymaszeniem?

Hahaha! Tak! Pamiętam te dyskusje na temat wizerunku szatana. Cieszę się, że ostatecznie nie rozczarowałeś się. Czasem moje szkice nie są zbyt klarowne, ale końcowy rezultat jest całkowicie odmienny. Było to dla mnie wspaniałe doświadczenie! W dodatku mogłem zrobić komiks w kolorze, a ostatni raz miałem taką możliwość przy pracy nad "Legionem".

Jak wygląda scena komiksowa w Argentynie? Czy jest wielu rysowników i wydawców?

Mniej więcej 10 lat temu zaczęła się dosyć mocno rozrastać. Powstało wiele, małych, niezależnych wydawnictw, które mają swoich autorów. Nie jest to najważniejsza gałąź wydawnicza, ale ciągle istnieje, a w dodatku powstaje sporo dobrych prac.

W Polsce ciągle pokutuje przekonanie, że komiks to medium dla osób niedojrzałych, dla dzieci. Paradoksem tej sytuacji jest zresztą fakt, że komiksy dla dzieci kiepsko się sprzedają. Jak jest w Argentynie? Czy w kraju w którym żyje ponad 41 mln ludzi jest wielu czytelników komiksu?

Tutaj dobrze sprzedaje się humor graficzny. Rynek komiksu jest raczej małym gettem. Nakłady przeciętnie to 2000 egzemplarzy, niektóre ukazują się w większym nakładzie, inne w mniejszym. Bardzo popularny są komiksy z USA.

Jak długo zajmuje ci wykonanie planszy do komiksu? Szkielet jest narysowany niezwykle precyzyjnie, a jedna z plansz jest nawet rozłożona na 2 stronice. Wygląda jak dzieło XIX wiecznego mistrza suchej igły.

Namalowanie jednej strony zajmuje średnio 3 dni, czasem więcej, jak na przykład ta plansza, o której wspominasz. Czasem dużo czasu zabiera rozrysowanie głównej idei, często nakreślam mnóstwo odmiennych szkiców.

Jak to się stało że zostałeś rysownikiem. Od początku wiedziałeś, że chcesz iść tą drogą? Czy rodzice wspierali cię w tym postanowieniu?

Moi rodzice zauważyli moje umiejętności manualne i nie sprzeciwiali się studiom na Akademii Sztuk Pięknych. Od zawsze maluję, a komiks stał się najlepszym sposobem na przekazanie moich pomysłów i ujawnienie mojego osobistego świata.

Jakie miałbyś praktyczne wskazówki dla tych, którzy dopiero zaczynają tworzyć komiksy i często towarzyszy im frustracja, że ręka, twarz, czy perspektywa nie wygląda, tak jak by tego oczekiwali?

Muszą mieć swoich mistrzów i od nich się uczyć, a także codziennie, przez wiele godzin, szkicować. Jeśli perspektywa nie wychodzi, tak jak to sobie zaplanowali, to trzeba się z tym zmierzyć i malować cały czas tła, aż w końcu samo wyjdzie. Niekoniecznie trzeba iść do szkoły, żeby nauczyć się rysowania.

Rozmawiał Przemysław J. Olszewski (Fundacja Animacja).
Tłumaczyła Aleksandra Czerniawska.

Opublikowano: 2016-05-12

Szkielet

Scenariusz: Salvador Sanz
Rysunki: Salvador Sanz
Wydanie: I
Data wydania: Maj 2016
Tytuł oryginału: El Esqueleto
Rok wydania oryginału: 2016
Wydawca oryginału: OVNI Press
Tłumaczenie: Aleksandra Czerniawska
Druk: czarno-biały
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Format: A4
Stron: 80
Cena: 50,00 zł
Wydawnictwo: Znakomite
ISBN: 978-83-942600-5-7
Skład i liternictwo: Kamil Małagocki, Tomasz Fedor

WASZA OCENA

Brak głosów...

TWOJA OCENA

Zagłosuj!