baner

Recenzja

Tajfun: Wydanie Kolekcjonerskie

Maciej Kowalski recenzuje Tajfun Wydanie Kolekcjonerskie


Zacznę od kolorów - absolutna porażka. Wersja ze "Świata Młodych" choć drukowana fatalnie i na kiepskim papierze, wyglądała znacznie lepiej. Przede wszystkim stare kolory były sensownie dobrane - nie raziły swoją intensywnością, a poprzez technikę druku i powstający widoczny raster nadawały pewien klimat. Wydanie kolekcjonerskie ma kolory nałożone komputerowo w sposób wyjątkowo nieudolny przez Filipa "Fila" Wiśniowskiego. Skoro komiks poddawano już obróbce (w wyniku której niektóre subtelności kreski Raczkiewicza zniknęły bezpowrotnie), to można było się wysilić i po pierwsze: powtórzyć kolorystykę oryginału, a po drugie: nie nakładać intensywnych barw płasko, bo efekt takich działań nigdy nie jest dobry w przypadku komiksów, w których praktycznie nie ma drugiego planu, a postacie są rysowane bardzo szkicowo. Ponadto różnice kolorów nie są niewielkie, a gigantyczne. Woda morska u Raczkiewicza niebieska, zamienia się teraz w żółto-brązową breję, ładne płomienie w jednobarwną plamę, białe chmury w turkusowe, ciemnoskóry Murzyn zamienia się w białego, a i Latynosi stracili całkiem śniadą cerę. W nowej edycji przeważają ohydne wspomniane turkusy, fiolety, intensywny niebieski, róż i pomarańcz.
Zniknął też zupełnie ciekawy efekt stosowany przez Raczkiewicza polegający na kolorowaniu niektórych postaci na czerwono, zielono lub niebiesko, co powtarzane wielokrotnie w komiksie sprawiało wrażenie, że twórca chce w ten oryginalny sposób pokazać, iż są one zacienione. Tymczasem Fil w wydaniu Mandragory kolorując komiks zupełnie zrezygnował z tego zabiegu, kładąc tym postaciom normalne (czytaj - dziwne) kolory. Mam wrażenie, że Fil nigdy nie widział oryginałów ze "Świata Młodych", a jeśli widział to tym większa jego wina. Ale gdzie był wydawca, który po pierwszej próbnej planszy powinien nastawić kolorystę na właściwe tory. Tadeusz Raczkiewicz podejrzewam, że był tak szczęśliwy, że wydano jego komiks, że odpuścił sobie walkę o normalny jego wygląd.


Druga sprawa to format. Po wydrukowaniu próbnej planszy od razu podjąłbym decyzję o jego zmniejszeniu - to najpewniejszy sposób aby ukryć braki warsztatowe twórcy, dodatkowo jeszcze w tym przypadku podkreślone przez nieudolnego kolorystę. A tak mamy A4 z wyjątkowo małymi marginesami (boczne około 0,5 cm), więc te intensywne kolory biją po oczach, a duże postacie rysowane w uproszczony sposób nie poprawiają wcale ogólnego wrażenia.
Dziwię się taką, że Mandragora nie postarała się na retusz błędów, które przydarzyły się Raczkiewiczowi przed laty (np. niewłaściwy samochód na stronie 125), a także poprawienie niektórych kadrów. Zamiast tego mamy za to masę błędów w liternictwie: brakujące literki, kreski przy „ź” czy kropeczki.
No i wreszcie sprawa dodatków - pojawia się tylko krótki wstęp autorstwa Adama Ruska - liczyłem na coś więcej. Nie żeby od razu taka dawka jak np. w ostatnim komiksie Tadeusza Baranowskiego, ale kilka fotografii Raczkiewicza (z różnego okresu życia), jakiś wywiad z nim, w którym wspomniałby co porabiał od czasu upadku "ŚM" i jakie są jego plany komiksowe. Do tego bonusowo kilka rysunków i pełen wykaz komiksów tego autora - to byłaby dawka, która by mnie zadowoliła. Zamiast tego są jedynie dodatkowe śród-plansze do każdej historii, które są kolorowane farbami oraz flamastrami i kompletnie nie pasują do tych płaskich kolorów komiksu.
Odnoszę wrażenie, że "Monstrum" nie znalazł się w tym tomie tylko dlatego, że nie zdążono go przygotować. Pewnie grafik przesyłał do drukarni ostatnie pliki na 3 dni przed MFK, aby komiks wydano i sprzedano. Ja jednak nie lubię takiego pośpiechu, który aż tak bardzo odbija się na jakości wydania. Tadeusz Raczkiewicz czekał długo na pierwszy swój album, ale jako fan jego twórczości uważam, że powinien poczekać jeszcze do przyszłej wiosny - aż Mandragora miałaby czas, aby porządnie przygotować wydanie, a nie zrobić to w pośpiechu tak koszmarnie. Ani twarda oprawa, ani kredowy papier, ani nawet wysoka cena nie ukryją tego, że Przemek Wróbel nie miał żadnego pomysłu na ten komiks. Wydał go zachęcony wysoką frekwencją na ubiegłorocznym spotkaniu z Raczkiewiczem podczas MFK, ale spaprał sprawę wyjątkowo dotkliwie.



Ocena:
8/10 dla Raczkiewicza (przez pryzmat sentymentu)
1/10 dla Mandragory za jakość edycji

Opublikowano:

Strona
<<   2 z 2



Tajfun Wydanie Kolekcjonerskie

Tajfun Wydanie Kolekcjonerskie

Scenariusz: Tadeusz Raczkiewicz
Rysunki: Tadeusz Raczkiewicz
Wydanie: I zbiorcze
Data wydania: Październik 2006
Seria: Tajfun
Druk: kolor, kreda
Oprawa: twarda
Format: 21 x 29,5 cm
Stron: 144
Cena: 79,90 zł
Wydawnictwo: Mandragora
WASZA OCENA
Brak głosów...
TWOJA OCENA
Zagłosuj!

Galerie

Tajfun: Wydanie Kolekcjonerskie Tajfun: Wydanie Kolekcjonerskie Tajfun: Wydanie Kolekcjonerskie

Tagi

Tajfun

Komentarze

Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

Kingpin -

Zgadzam się z Maćkiem. Niestety, dla naszych wydawców "kolekcjonerskie", czy "ekskluzywne" oznacza, że "w hc i na kredzie"... nie dotyczy to tylko mandry. Tajfun jest wydany poniżej krytyki.

yarecki -

no nie... po raz pierwszy zgadzam się z Kingpinem. Ale wcale się nie cieszę. Mam KOMPLET plansz Tajfuna ze ŚM, czekajłem na album jak Arab na pustyni. OK, super że po tpu latach Raczek w końcu doczekał się wydania swojej twórczości, ale... niesmak pozostaje. Kolorysta wcale nie ukrywał na MFK ze zrobił to dla kasy, więc i efekty widac aż za dobrze, A już zwykłe niechlujstwo i lenistwo bije po oczach, gdy popatrzymy na kadry z lądowania samolotu na sztucznej wyspie, która ma taki sam kolor jak... ocean dookoła! Szaro-brudno-beżowy. Żenada! Raczkiewicz pewnie nawet nie pisnął, że to masakra, w końcu modlił się o ten dziś od lat, ale to tylko ukzauje skale problemu. Komiks nie jest tani, OK - kolor, kreda, twarda oprawa, A4, to usprawiedliwia cenę. Ale trzeba było sie przyłożyć. A jełsi koleś nie dawał sobie rady - można było poskanowac oryginalne ŚM, podretuszować, oczyścić dymki, i wydać jak w oryginale. Sto razy bardziej bym wolał te opcję, i założe się, że fani też. W końcu wiemy, na czym i jak drukowano ŚM. Nie zgoadzam się natomiast z koniecznością korekty błedów, kadrów, itd. Nie, niech będzie jak te 20 lat temu, w końcu to dlatego mam taki sentyment do tego komiksu, lubie go takim jaki jest, bez poprawek :)

pitolonk -

Oryginalne kolory miały duszę. Jestem zawiedziony - nie zakupię tego ekskuziwa.

bardzoczarnykot -

Niestety spieprzyli go po mistrzowsku. Szkoda bo czekałem na niego. Niestety nie ściągnę sobie oryginała ze stanów, w tym przypadku.

Azirafal -

Jestem pokolenie w miarę starsze i pamiętam parę ciekawych wydań, ale akurat Tajfun mi umknął swego czasu ;) Natomiast po przełknięciu chyba ze wóch historii i przejrzeniu całości:

- kolory są nędzne, a bywają nawet gorsze.
- wydanie jest w porządku
- zajebiście podoba mi się okładka, któa nadaje kolekcji styl i klimat lat osiemdziesiątych i po prostu zakochałem się w niej
- same historie są kiepskie, głupie, roją się od błędów logicznych i nędznych rozwiązań (zbyt często a la deux ex machina). Wiem że to powiniem być klimat odpowiedni i wogóle "tamte czasy", ale jest wiele ciekawszych rzeczy z tamtego okresu

janostaw -

okładak czadowa, wewnętrzne okładki liche bardzo i dziadowo opracowanen na nich tytuły, zimna kolorystyka histori nadaje jakiejś niepotrzebnej powagi, dawne dzięki tym ciepłym już miały lepszy odbiór
fajnie mimo wszystko że wyszło

Ty_draniu -

Zastanawiałem się nad kupnem, ale widzę, że można lepiej wydać te 80 zeta.

c14 -

Mandragorze życzę powodzenia w zarabianiu pieniędzy na komiksach wydawanych li tylko z sentymentu garstki czytelników i pewnie szefa wydawnictwa.
fabularnie i graficznie nyndza - tak samo teraz, jak i przed laty. do tego tragicznie zrobione kolory w tym nowym wydaniu. wcześniej były stosunkowo żywe, a teraz wyglądają mdło.
obchodzę szerokim łukiem.

yarecki -

no, aż tak tragicznie to nie jest! jeśli szuka się w komiksie intelektualnych uniesień, to Tajfun się do tego nie nadaje, ale jako fajny komiks rozrywkowy - jest OK. Szkoda tylko, ze skopali te kolory, tego całego kolorystę powinni za dzwonek powiesić!

A okładka komiksu jest zreszta fantastyczna! Były dwie wersje - na pierwszej Tajfun jest na niej bardziej ponury :) i wydawca wybrał te ktora jest. Wiem, kto ma pierwszy oryginał, może ktoś chce kupić? ;)))

Tigana -

"Tajfun" wzbudza we mnie przede wszystkim sentyment za starymi, dobrymi (?) czasami, kiedy to wyczekiwało się na nowy numer "Świata Młodych" a szczególnie na stronę 8 gdzie był komiks. Aż łezka sie w oku kręci. Na pewno sam komiks jest naiwny, nie najlepiej narysowany (a kiedyś wydawał się superancki), swoje dołożył wydawca, ale jest. Mam nadzieję, że wydawca pójdzie za ciosem i wyda inne komiksy ze SM np "Tajemnice Kamiennego Lasu" . Największa szkoda, ze wciąż nie jest urególowana sprawa Jerzego Wróblewskiego i Binio Billa. - to był hit.